کاردرمانی

کاردرمانی به عنوان یک رویکرد درمانی کل‌نگر با آگاهی از اینکه بدن و ذهن هر دو باید در نظر گرفته شود، فرد را به عنوان یک موجود به هم پیوسته و یکتا مورد بررسی قرار می‌دهد.

این دیدگاه یکپارچه در درمان، برای درک مراجعان و بررسی هر عاملی که ممکن است رفاه آن‌ها را مختل کند به کار گرفته می‌شود. به عنوان مثال، یک کاردرمانگر که در حال درمان بیماری است که در حال نقاهت پس از سکته مغزی است، نه تنها به عملکرد فیزیکی وی بلکه به سلامت روان، روابط وی با دیگران و غیره نیز توجه می‌کند. عوامل دیگری که باید مد نظر قرار بگیرند عبارتند از: سن، جنسیت، باورها، ارزش‌های فرهنگی و زبان. به طور خلاصه فلسفه کاردرمانی بر این اصل استوار است که بیمار باید بتواند در تمامی جنبه‌ها، سلامت را تجربه کند و هدف از درمان صرفا از بین بردن علایم بیماری نباشد.