فیزیوتراپی چیست؟

در صورتی که آسیب دیدگی یا بیماری دارید که انجام کارهای روزانه را برای شما دشوار می کند، ممکن است پزشک شما این نوع درمان را برای شما پیشنهاد دهد. فیزیوتراپی مراقبتی است که هدف آن کاهش درد و کمک به عملکرد، حرکت و زندگی بهتر است. در صورتی که اهداف زیر را دارید، ممکن است به فیزیوتراپی نیاز داشته باشید و لازم باشد بدانید که فیزیوتراپی چیست :

• تسکین درد
• بهبود حرکت یا توانایی
• جلوگیری از آسیب دیدگی ورزشی و یا درمان آن
• پیشگیری از ناتوانی یا جراحی
• توانبخشی پس از سکته مغزی، تصادف، جراحت یا جراحی
• کار کردن روی تعادل برای جلوگیری از لغزش یا افتادن
• مدیریت یک بیماری مزمن مانند دیابت، بیماری قلبی یا آرتریت
• بهبود پس از زایمان
• کنترل روده یا مثانه
• سازگار شدن با اندام مصنوعی
• یاد گرفتن استفاده از وسایل کمکی مانند واکر یا عصا
• نیاز به استفاده از آتل یا بریس

افراد در هر سنی از فیزیوتراپی سود می برند. می تواند انواع مشکلات سلامتی را درمان کند.

متخصص فیزیوتراپی یا فیزیوتراپیست دارای مجوز شرکت و گذراندن آموزش های ویژه فارغ التحصیلان در رشته فیزیوتراپی است.

فیزیوتراپیست ها وضعیت شما را ارزیابی می کنند و یک برنامه مراقبتی درمانی فیزیوتراپی برای شرایط خاص شما طراحی می کنند. فیزیوتراپ ممکن است درمان های عملی و دستی را برای کاهش علائم شما انجام دهد. وی همچنین تمرینات خاصی را به شما آموزش می دهد تا به حرکت و عملکرد بهتر شما کمک کند.

شما می‌توانید مستقیماً بدون ارجاع از پزشک به فیزیوتراپ مراجعه کنید. یا ممکن است پزشک شما مراجعه به فیزیوتراپیست را تجویز کند.

باید دقت داشته باشید که در صورتی که بیماری یا آسیب جدی دارید، فیزیوتراپیست جای سایر پزشکان را نمی گیرد، بلکه با پزشکان و سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی برای درمان شما همکاری خواهد کرد. در صورت مراجعه به فیزیوتراپ احتمال بازگشت عملکرد کامل در ناحیه تحت درمان، با سرعت بالاتر بیشتر خواهد بود

 فیزیوتراپیست ها برای انجام انواع مختلف درمان های فیزیکی آموزش دیده اند.

فیزیوتراپیست چه کاری انجام می دهد؟

در اولین جلسه درمانی، فیزیوتراپیست نیازهای شما را بررسی و ارزیابی می کند. همچنین از شما سوالاتی در مورد درد یا علائم دیگر، توانایی شما در حرکت یا انجام کارهای روزمره، میزان خواب شما و سابقه پزشکی تان خواهد پرسید. هدف این است که مشکل شما تشخیص داده شود، اینکه چرا به این عارضه مبتلا هستید، اختلالاتی که در نتیجه این وضعیت شده اند کدامند و سپس یک برنامه مراقبتی برای رسیدگی به هر کدام ایجاد شود.

فیزیوتراپیست آزمایش هایی را برای بررسی شرایط بیمار انجام خواهد داد:

• اینکه چقدر خوب می توانید به اطراف حرکت کنید، خم شوید، یا چنگ بزنید
• چقدر خوب راه می روید یا از پله ها بالا می روید
• ضربان قلب شما در حین فعالیت
• وضعیت استادن و نشستن و یا تعادل شما

سپس، فیزیوتراپیست برای ایجاد یک برنامه درمانی با شما همکاری خواهد کرد. این برنامه شامل اهداف شخصی شما مانند داشتن عملکرد و احساس بهتر، به‌علاوه ورزش‌ها یا سایر درمان‌های لازم برای کمک به شما در رسیدن به آنها می‌شود.

ممکن است شما نسبت به سایر افراد، زمان کمتر یا بیشتری را برای رسیدن به این اهداف صرف کنید. هر فرد با فرد دیگر متفاوت است. همچنین ممکن است جلسات بیشتر یا کمتری نسبت به سایرین داشته باشید. این به نیاز شما بستگی دارد.

درمان های فیزیوتراپی شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تمرینات یا حرکات کششی یا همکاری فیزیوتراپیست
• ماساژ، گرما یا سرما درمانی، آب گرم درمانی یا اولتراسوند برای کاهش درد یا اسپاسم عضلانی
• توانبخشی برای کمک به یادگیری استفاده از اندام مصنوعی
• با وسایلی تمرین کنید که به شما کمک می کند حرکت کنید یا تعادل خود را حفظ کنید، مانند عصا یا واکر

فیزیوتراپیست  شما روند پیشرفت شما را زیر نظر خواهد داشت و درمان های شما را در صورت لزوم تغییر داده و یا تنظیم می کند.

می توانید تمریناتی را که فیزیوتراپیست به شما آموزش می دهد، در خانه بین جلسات فیزیوتراپی و یا می توانید گزینه فیزیوترای در منزل را انتخاب کنید. این به شما کمک می کند در مسیر صحیح خود بمانید و وضعیت اندام تان را بهبود ببخشید.

فیزیوتراپیست ها بسته به تخصص خود می توانند طیف گسترده ای از شرایط پزشکی را درمان کنند.

برخی از شرایطی که می توانند از این نوع درمان سود ببرند عبارتند از:

• شرایط قلبی ریوی، مانند بیماری مزمن انسدادی ریه، فیبروز کیستیک و انفارکتوس میوکارد
• درمان با دست برای شرایطی مانند سندرم تونل کارپال و انگشت ماشه ای
• اختلال عملکرد اسکلتی عضلانی مانند کمردرد، پارگی روتاتور کاف، و اختلالات مفصل گیجگاهی فکی
• شرایط عصبی مانند سکته مغزی، آسیب های نخاعی، بیماری پارکینسون، ام اس، اختلال عملکرد دهلیزی، و آسیب های مغزی
• شرایط اطفال مانند تاخیر در رشد، فلج مغزی و دیستروفی عضلانی
• آسیب های مرتبط با ورزش، مانند ضربه مغزی و آرنج تنیس بازان
• سلامت زنان و اختلال عملکرد کف لگن، مانند بی اختیاری ادرار و لنف ادم

موارد دیگری که ممکن است مفید باشند عبارتند از: سوختگی، مراقبت از زخم، و زخم های دیابتی.

فیزیوتراپیست ها در چه مراکزی فعال هستند؟

فیزیوتراپیست ها گاهی اوقات به منزل شما می آیند تا مراحل درمان شما را در خانه ادامه دهند. همچنین در این مراکز هم فعالیت دارند:

• بیمارستان ها

• کلینیک ها

• مراکز پزشکی ورزشی

• مطب های پزشکی خصوصی

•خانه های سالمندان

•  مراکز توانبخشی

• دفاتر شخصی

فواید فیزیوتراپی

بسته به دلیل درمان، مزایای فیزیوتراپی عبارتند از:

• مدیریت درد با کاهش نیاز به مواد افیونی

• اجتناب از جراحی

• بهبود تحرک و حرکت

• بهبودی پس از آسیب یا ضربه

• بهبودی پس از سکته مغزی یا فلج

• پیشگیری از سقوط

• تعادل بهبود یافته

• مدیریت مشکلات پزشکی مرتبط با سن

انواع  فیزیوتراپی

فیزیوتراپی می تواند به بیمار کمک کند تا پس از آسیب یا بیماری، حرکت یا قدرت خود را بازیابد.

مانند هر عمل پزشکی، انواع مختلفی از درمان ها را می توان برای درمان طیف وسیعی از بیماری ها به کار برد.

فیزیوتراپی ارتوپدی آسیب‌های اسکلتی عضلانی را درمان می‌کند که شامل عضلات، استخوان‌ها، رباط‌ها، فاسیا و تاندون‌ها می‌شود. فیزیوترپی ارتوپدی برای شرایط پزشکی مانند شکستگی، رگ به رگ شدن، تاندونیت، بورسیت، مشکلات مزمن پزشکی و توانبخشی یا بهبودی پس از جراحی ارتوپدی مناسب است. بیماران ممکن است با حرکت های مفصلی، درمان دستی، تمرینات قدرتی، تمرینات حرکتی و سایر روش ها تحت درمان قرار گیرند.

فیزیوتراپی سالمندان می‌تواند به بیماران مسن‌تری که دچار شرایطی می‌شوند که بر تحرک و عملکرد فیزیکی آن‌ها تأثیر می‌گذارد، از جمله آرتریت، پوکی استخوان، بیماری آلزایمر، تعویض مفصل ران و اختلالات تعادلی و بی اختیاری کمک کند. این نوع مداخله با هدف بازگرداندن تحرک، کاهش درد و افزایش سطح آمادگی جسمانی انجام می شود.

فیزیوتراپی عصبی می تواند به افراد مبتلا به اختلالات و شرایط عصبی مانند بیماری آلزایمر، آسیب مغزی، فلج مغزی، مولتیپل اسکلروزیس، بیماری پارکینسون، آسیب نخاعی و سکته مغزی کمک کند. هدف درمان ممکن است افزایش پاسخ دهی اندام، درمان فلج و افزایش قدرت عضلات با کاهش آتروفی عضلانی باشد.

توانبخشی قلبی عروقی و ریوی می تواند برای افرادی که تحت تأثیر برخی از بیماری های قلبی ریوی و روش های جراحی قرار دارند مفید باشد. درمان می تواند استقامت بدنی را افزایش دهد.

فیزیوتراپی کودکان با هدف تشخیص، درمان و مدیریت شرایطی است که بر نوزادان، کودکان و نوجوانان تأثیر می‌گذارد، از جمله تأخیر در رشد، فلج مغزی، اسپینا بیفیدا، تورتیکولی و سایر شرایطی که بر سیستم اسکلتی عضلانی تأثیر می‌گذارند.

درمان مراقبت از زخم می تواند اطمینان حاصل کند که زخم در حال بهبودی از طریق بهبود گردش خون، اکسیژن و خون کافی دریافت می کند. فیزیوتراپی ممکن است شامل استفاده از درمان های دستی، تحریک الکتریکی، درمان فشرده سازی و مراقبت از زخم باشد.

درمان دهلیزی با هدف درمان مشکلات تعادلی است که می تواند ناشی از بیماری های گوش داخلی باشد. فیزیوتراپی دهلیزی شامل تعدادی تمرین و تکنیک های دستی است که می تواند به بیماران کمک کند تعادل و هماهنگی طبیعی خود را بازیابند.

درمان احتقان‌زدا می‌تواند به تخلیه مایع انباشته شده در بیماران مبتلا به لنف ادم و سایر شرایطی که شامل تجمع مایع است کمک کند.

فیزیوتراپی کف لگن می تواند به درمان بی اختیاری ادرار یا مدفوع، فوریت ادرار و درد لگن در مردان و زنان در نتیجه جراحات یا جراحی یا به دلیل شرایط خاص کمک کند.

به غیر از درمان با دست، درمان فیزیوتراپی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

اولتراسوند، برای افزایش جریان خون و بهبودی با گرم کردن تاندون‌ها، ماهیچه‌ها و بافت‌ها.

فونوفورزیس، که از اولتراسوند برای ارائه داروهای خاصی مانند استروئیدهای موضعی استفاده می کند. این درمان می تواند التهاب را کاهش دهد.

تحریک الکتریکی یا E-stim که از الکترودهای موضعی روی پوست برای کاهش درد و افزایش قابلیت‌های عملکردی استفاده می‌کند. یکی از انواع E-stim، تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS) است. گاهی اوقات، داروهای ضد التهابی با روش‌های خاص E-stim استفاده می‌شوند و به آن یونتوفورزیس می‌گویند.

گرما، گرمای مرطوب و سرما درمانی

نور درمانی، که در آن از نورهای خاص و لیزر برای درمان برخی بیماری ها استفاده می شود

فیزیوتراپیست  شما با توجه به بیماری و شرایط خاص شما، مناسب ترین درمان های فیزیوتراپی را توصیه خواهد کرد.

فیزیوتراپی کمر چیست

پس از اینکه یک دوره کمردرد بین دو تا شش هفته طول کشید، یا در صورت تکرار مکرر کمردرد، فیزیوتراپی کمر اغلب توصیه می شود. برخی از متخصصان ستون فقرات فیزیوتراپی کمر را زودتر از این هم لازم می دانند، به خصوص اگر درد شدید باشد.

به طور کلی، اهداف فیزیوتراپی کمر کاهش درد، افزایش عملکرد و ارائه آموزش برای جلوگیری از عود بیشتر است.

یک برنامه فیزیوتراپی برای کمردرد معمولاً دارای دو جزء است:

1. فیزیوتراپی غیرفعال برای کمک به کاهش درد بیمار تا سطح قابل کنترل

2. تمرینات فعال

فیزیوتراپی غیرفعال

فیزیوتراپیست ممکن است روی کاهش درد با فیزیوتراپی غیرفعال تمرکز کند. این درمان ها به دلیل اینکه توسط فیزیوتراپیست برای بیمار انجام می شوند غیرفعال در نظر گرفته می شوند. نمونه هایی از روش های فیزیوتراپی کمر غیر فعال عبارتند از:

• کیسه های گرما/یخ

• تنس

• یونتوفورزیس

•سونوگرافی

فیزیوتراپی فعال

علاوه بر درمان های غیرفعال، فیزیوتراپی فعال (ورزش) نیز برای توانبخشی ستون فقرات ضروری است. به طور کلی، برنامه تمرینی فیزیوتراپی کمر بیمار باید ترکیبی از موارد زیر باشد:

حرکات کششی برای تمرینات کمردرد

تقریباً هر فردی که از کمردرد رنج می برد باید ماهیچه های همسترینگ خود را یک یا دو بار در روز بکشد. کشش ساده همسترینگ زمان زیادی نمی برد، اگرچه به خاطر سپردن آن دشوار است، به خصوص اگر درد کمی وجود داشته باشد یا اصلاً درد نداشته باشد. بنابراین، تمرینات کششی همسترینگ بهتر است هر روز در یک زمان مشخص انجام شود تا بخشی از برنامه روزانه فرد شود. کشش های بیشتری هم وجود دارد که می توان در فیزیوتراپی کمر برای کاهش درد کمر انجام داد.

حرکات تقویتی برای ورزش کمر درد

برای تقویت عضلات پشت باید 15 تا 20 دقیقه به صورت پویا تمرینات لامبار کمر یا سایر تمرینات تجویز شده یک روز در میان انجام شود. تقویت عضلات مرکزی در درمان کمردرد نیز مهم است. انجام صحیح تمرینات برای مشاهده فواید بسیار مهم است، بنابراین بهتر است با کمک یک فیزیوتراپیست یا سایر متخصصان سلامت واجد شرایط، این تمرینات را یاد بگیرید و انجام دهید.

تمرینات هوازی سبک

ایروبیک کم تاثیر برای کاهش درد طولانی مدت مهم است. گزینه های زیادی مانند پیاده روی، شنا، دوچرخه سواری یا آب درمانی وجود دارد. ورزش هوازی اغلب به مدت 30 تا 40 دقیقه، سه بار در هفته، در روزهای متناوب پس از تمرینات تقویتی انجام می شود.

فیزیوتراپی زانو چیست

فیزیوتراپی برای زانو درد شامل ارزیابی کامل اندام تحتانی شما از لگن تا پای شما است. فیزیوتراپیست می تواند درد زانو شما را ارزیابی کند و درمان های مناسب – از جمله تمرینات و روش ها – را برای کمک به کاهش درد زانو و بهبود تحرک کلی شما تجویز کند.

پس از تکمیل یک معاینه متمرکز، فیزیوتراپ شما می تواند برای شروع درمان فیزیوتراپی زانو به شکل صحیح با شما همکاری کند. فعال بودن و درگیر بودن در برنامه بسیار مهم است. اغلب، تمریناتی برای کمک به تقویت و بهبود تحرک زانو تجویز می شود. ممکن است از شما خواسته شود که تمریناتی را در خانه هم انجام دهید

ورزش باید ابزار اصلی شما برای درمان زانو درد باشد. ورزش هایی که به کاهش درد زانو کمک می کنند ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تقویت عضلات چهار سر ران و بلند کردن پاها به صورت مستقیم

• تمریناتی برای تقویت باسن (عضلات لگن شما به کنترل موقعیت زانو کمک می کنند. ضعف در این قسمت ممکن است باعث زانو درد شود.)

• کشش اندام تحتانی

• تمرینات تعادلی

فیزیوتراپیست شما به شما می گوید که هر چند وقت یکبار لازم است تمرینات خود را در خانه انجام دهید، و روند پیشرفت شما را هنگام بازدید از کلینیک فیزیوتراپی نظارت می کند. او همچنین ممکن است درمان های دیگری را در زمانی که شما در کلینیک هستید انجام دهد. این درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

•سونوگرافی

• تحریک الکتریکی

• نوار حرکتی

• اعمال گرما یا یخ

• ماساژ بافت نرم یا تحرک مفصل زانو

به خاطر داشته باشید که تمرکز شما در فیزیوتراپی زانو باید بر بازیابی تحرک عملکردی باشد. لازم است در مورد هدف کلی هر درمان صحبت کنید تا درک درستی از آنچه انتظار دارید داشته باشید.

اگر زانو درد بیش از دو تا سه هفته ادامه داشته باشد یا در نتیجه ضربه شدید رخ دهد، مراجعه به پزشک یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی توصیه می شود.

زانو مفصل اصلی بدن است که وظیفه راه رفتن، بالا رفتن از پله ها و بلند شدن از حالت نشسته را بر عهده دارد. درد در زانو می تواند یک یا همه این فعالیت ها را محدود کند. با کار با یک فیزیوتراپیست متبحر و با تحرک و قوی نگه داشتن مفصل زانو، می توانید از مشکلات زانو درد جلوگیری کرده و سطح تحرک تان را حفظ کنید.

عوارض فیزیوتراپی چیست

فیزیوتراپی برای بهبودی پس از بیماری، جراحت یا جراحی ضروری است. با استفاده از روش‌هایی مانند تحریک الکتریکی و اولتراسوند، فیزیوتراپیست می‌تواند به کاهش درد و بهبودی بیمار کمک کند. ورزش، پیاده روی، استفاده از راه پله و فعالیت های حفظ تعادل، جنبه عملکردی فیزیوتراپی را تشکیل می دهند و استقلال بیمار را بازیابی می کنند. با این حال، دوره درمانی فیزیوتراپی شما ممکن است به عوارض جانبی مختلفی منجر شود. مهم است که عوارض فیزیوتراپی را با رفع آنها در طول دوره درمانی و تماس با پزشک در صورت لزوم به حداقل برسانید.

احساس درد

یکی از عوارض جانبی مهمی که احتمالاً در طول درمان تجربه خواهید کرد، درد است. درد پایه شما ممکن است در واقع با توانبخشی و بهبودی افزایش یابد، و این ممکن است منجر به سردرگمی و از دست دادن انگیزه برای ادامه فیزیوتراپی شود. ضروری است که این مسائل را با درمانگر و پزشک خود در میان بگذارید تا مشخص شود که آیا مداخلات درمانی جایگزین به کاهش درد کمک می کند و امکان مشارکت مداوم را فراهم می کند یا خیر. برای کمک به کنترل درد، فیزیوتراپیست ممکن است 30 دقیقه قبل از جلسه فیزیوتراپی، استفاده از داروهای مسکن خوراکی را توصیه کند. گرما، سرما یا درمان های موضعی پس از یک جلسه، طبق دستور درمانگر، ممکن است میزان درد را کاهش دهد.

تورم

تورم یکی دیگر از عوارض جانبی رایج فیزیوتراپی است. از آنجایی که درمانگر عضلات، رباط ها و تاندون های شما را برای تقویت آنها به چالش می کشد، بدن شما ممکن است با افزایش ادم یا تورم به درمان فیزیوتراپی پاسخ دهد. ادم می تواند باعث درد اضافی و محدودیت های عملکردی شود. با درمانگر خود در مورد درمان هایی مانند استفاده از یخ بعد از درمان یا استفاده از گرما و سپس سرما برای کمک به کنترل تورم صحبت کنید، که می تواند درد و تورم را کاهش دهد و گردش خون را به طور همزمان بهبود بخشد.

فقدان نتیجه گیری

مانند هر مداخله پزشکی، شرکت در فیزیوتراپی تضمینی برای بهبود یا رفع کامل علائم نیست. از آنجا که این مسئله می تواند دلسرد کننده باشد، ممکن است وسوسه شوید که درمان فیزیوتراپی خود را متوقف کنید. با این حال، پایان دادن به درمان پیش از موعد به احتمال زیاد منجر به درد طولانی مدت و آسیب مجدد خواهد شد. مهم این است که در دوره درمان فیزیوتراپی باقی بمانید. با درمانگر خود صحبت کنید تا در مورد اهداف شخصی تان تا حد امکان دقیق باشید. فیزیوتراپیست شما ممکن است بتواند جهت درمان را برای هدف قرار دادن اهداف خاص شما تنظیم کند یا ممکن است به شما در مورد تغییرات سبک زندگی که می توانید برای تسهیل نتایج بهبود انجام دهید، آموزش دهد.

مسائل روانی- عاطفی

ممکن است استرس روانی و عاطفی را که همراه با درمان فیزیوتراپی تجربه خواهید کرد دست کم بگیرید. قرار ملاقات های مکرر، درد، پیشرفت ضعیف و زمان طولانی صرف شده در درمان می تواند بر برنامه شما تأثیر بگذارد. مشکلات خود را با خانواده و دوستان تان در میان بگذارید و در صورت نیاز در مورد مراقبت از کودک، تهیه غذا و حمل و نقل کمک بخواهید تا به شما امکان دهد روی درمان فیزیوتراپی تمرکز کنید. اگر به دلیل آسیب یا بیماری قادر به بازگشت به کار نیستید، با یک مشاور شغلی ملاقات کنید تا شما را در دوران انتقال راهنمایی کند. فعال بودن در مورد استرس ها و مسائلی که با آن روبرو هستید به شما این امکان را می دهد که کنترل موقعیت خود را در دست بگیرید و به تغییراتی که با آن مواجه هستید، چه درازمدت و چه کوتاه مدت پاسخ سازنده ای بدهید.